recensies

... Na de pauze bestond het repertoire uit een feest der herkenning. Met delen uit Bizet’s Carmen werd geopend. Hierin speelde het [Paletti] orkest stevig... bij de entree van Miss Emily Barlaston, die zich door het publiek wurmde om vooral te laat te komen... Natuurlijk zong ze de ‘Habañera’, overigens subliem uitgevoerd, met een enorme dosis humor. Ook bracht ze enkele ‘music-hall’ werkjes, waarin de hilariteit compleet werd. In samenwerking met de dirigent [Menno van Duuren] werden noten afgekapt met om andere weer uitgebreid uit te stellen. De toegift ‘We’ll meet again’ werd, in een never ending story, een grote kermis, waarin Miss Emily haar feesttas opende met toeters en bellen. Zo kun je de Valentijnsdag wel in.

Wim Beunders, Twentsche Courant/Tubantia

Het CDA-publiek in de bomvolle grote zaal Assinkhof in Enschede vermaakte zich gisteravond niet alleen met politieke peptalks van de eigen leiders, premier Lubbers, partijvoorzitter Van Velzen en minister van Justitie Hirsch Ballin. Voor een komisch artistiek hoogtepunt zorgde niemand minder dan de beroemde Britse “vocaliste in ruste” Miss Emily Barlaston... Met haar optreden kreeg zij de hele zaal plat. Begeleid door Andrew Wise op piano bracht zij een perfect vertolking van “Vissi d’arte” van Puccini. Voor de prominente gasten, zoals premier “Loed Rubbers” had zij een cadeautje een cd van uiteraard opera...

Twentsche Courant

...Miss Emily Barlaston speelt een verrukkelijk spel met stemhoogte, geslacht en met klassiekers uit opera en musical... truttebol ontpopt zich als krijger uit The Mikado (Sullivan), waarbij veel mislukt maar zij de zaal plat krijgt...

Frans Mulders, Dagblad Tubantia

...Het was Miss Emily Barlaston die de show vaart gaf met “Let’s call the whole thing off”, het beroemdste muzikale gekibbel uit de geschiedenis, hier aangevuld met tapdans en een walsje... Toch blijf ik erbij dat degene die ècht perfect absurditeit en weergaloze techniek aan elkaar kan koppelen Miss Emily Barlaston is. Zij verraste het publiek keer op keer, zoals in “Indian Love Call”, waarin vanaf het balkon ineen de, weinig subtiele, echo weerklinkt en zij de trappen afdaalt met een tomahawk in de vorm van een telefoonhoorn...

Koen Edeling, Twentsche Courant

...thunderous applause greeted the one who was, without doubt, the star of the Vienna conference: Miss Barlaston... The sherry-loving great-aunt certainly contributed musically but with a plus – her verbal and visual jokes. She must have lost some of her popularity when she did not give in to the loud clapping and calls of “encore!”. But she had to leave the stage...

István Ertl, International Evening, Oostenrijk

An interesting novelty... consisted of Miss Barlaston’s act. Without a doubt she comes from Britain... Work out her age yourself: she said that Giacomo Puccini was a personal friend of her mother’s and that she herself – imagine! – once danced during a congress in Vienna with Roger Bernard, that romantic Frenchman. Miss Barlaston’s department is music, from opera and operetta, with a repertoire from Tosca, My Fair Lady and The Mikado. If we believe the rumours that under the fantastic costumes (among them is one made from “fifteen yards of velvet and three chickens”) – that under the British great-aunt’s exterior there hides someone completely different from an elderly British lady, we may appreciate so much more the singing capabilities of Miss Barlaston.

Her show is indeed a cabaret, which almost without exception means a humorous monologue with puns, jokes and disrespectful allusions to well-known people in UEA. During the act were mentioned, Roger Bernard aside, chairman John “Christopher” Wells, bookshop manager Pasquale Zapelli and even the managing director, whose first name was cabaretised into “Monkey”. A singing female, therefore, in itself an amusing species. Apart from that, an elderly, wittily British garbling female. When one regards some-thing highly, but of which one is also a little bit ashamed, it is still possible to pay homage to it by making it ridiculous. Be it sickly sweet music, or great-aunts, or even Esperanto.

Giulio Cappa, Persone, Italië

...We were concerted, we were cabareted, we were Barlastoned...

John C. Wells

I liked Miss Barlaston the most!

Michel Pilger, John C. Wells, Bengt-Arne Wickström

...Miss Emily Barlaston trad op in een Dame Edna-creatie en kreeg de zaal plat in het duet “Là ci darem la mano”. Klapstuk van de avond vormde een door Miss Emily tot een ware happening uitgebouwde Last Night of the Proms met een daverende meezinger als Edward Elgar’s “Land of Hope and Glory”, waarbij zij vooraf vlaggetjes, toeters en serpentines in de zaal had geworpen.

Twentsche Courant

...Het feestelijk chaotische slot werd ingeleid door Miss Emily Barlaston die het publiek ertoe aanzette om “Land of Hope and Glory” weet te doen op de manier zoals die bekend werd van de Last Night of the Proms. Toeters, bellen, serpentines en vlaggetjes had “the grand old lady” voor ons meegebracht... voor de Prom-act bestond dan ook voldoende animo, een enkeling ging er zelfs bij staan om enthousiast meet te dirigeren en de zal zong in ieder geval dapper mee.

Dagblad Tubantia

Ah, that cabaret with Miss Emily Barlaston! The congress delegates, whom she had already conquered last year, are ready to believe anything about her. Even that she is an honorary member of the Red Army. Now, after her glorious deeds in [Palau de la Música,] Valencia, she will certainly be promoted to colonel... in an admirably ridiculous Carmen costume, and with that young lady’s famous aria! For the rest, the costume was stripped off, and Barlaston appeared in her usual, rigorously English twinset. The audience enjoyed: the brilliant duet of Emily and Elena Puhova, her faithful pianist, Tosca’s aria, the magic tricks, even the handcuffing of an innocent young man to a chair... Anyway, riotous applause was not stinted, the audience stayed content with their adored lady.

Michael Bronstejn, Cabaret

...A completely different kind of theatre was enjoyed by the audience [in Krudttønden, Copenhagen] to the absolutely apocalyptic Miss Emily Barlaston! The programme consisted of opera arias, songs, dances, sketches, parodies – everything needed for a fun-filled cabaret of high standard: and Emily was perfect and incomparable! An amalgam of high professionalism with personal charm, a special talent in engaging an audience to sing along, makes this show unforgettable.

Zofia Banet-Fornalowa, Denemarken

On Thursday the long-awaited Queen of Burlesque finally satisfied her already enthusiastic admirers, who had arrived en masse... Miss Barlaston is a unique figure in our already vast and multicoloured entertainment panorama. She really can, with wit, verve and virtuosity attack the audience with fun, and bring roars of applause, by means of her shocking statements, the movements, getting the audience to take part, especially in singing... Yes, indeed, this is more than cabaret; more a clown’s act (in the positive sense of the expression), but from a person who is extremely capable of exploiting all the tricks of the trade. Yes, the rave reviews of last year were not exaggerated. Bravo, come back soon, Miss Barlaston!

Aldo de’ Giorgi, Heroldo, Italië

De mysterieuze sopraan Miss Emily Barlaston O.B.E., ontpopte zich gisteravond als de absolute ster in het gelegenheidsprogramma Drie maal alleen... Met vallen en opstaan bracht de operazangeres tot vreugde van de bezoekers een even nieuwe als hilarische musicalselectie...

Dagblad Tubantia

Miss Emily Barlaston O.B.E. (Order of the British Empire) loopt met een dienblad vol sherry door de foyer... “Would you like some?” en struikelend vervolgt ze haar weg. Later struikelt ze het toneel op. Fles, glazen en handtas op de piano, bespeler Hans Middelhuis onverstoorbaar droog erachter. Miss Emily, “gepensioneerde sopraan”, zet har eerste lied in. Miss Emily is een creatie, en wel een zo mooie dat het her niet meer toe doet wie er achter steekt. Glas na glas smeert ze haar keel en zingt stukken uit musicals als My Fair Lady, The Hot Mikado en Crazy for You... Je zou door het lachen bijna vergeten dat je een prachtstem hoort... de “very British” oud-sopraan.

Hans Beuzel, Twentsche Courant

Miss Emily Barlaston’s act was very charming, humorous, and satisfying. The show is somewhere between lyrical singing, cabaret, and sketch; she succeeded in capturing the entire audience (young and old alike). Certainly not to be missed.

Rafa Blanco, Rok-Gazet, Frankrijk

...Miss Barlaston made the audience laugh [at Sheraton Walker Hotel, Seoul, Korea]. I looked around me – the Asians had fallen in love with her!...

To round off the brightly-coloured international farewell with dignity, there appeared on the stage that famous and mysterious Miss Barlaston from Britain, who treated the spectators to two numbers; from Tosca by Puccini and “I could have danced all night” from the world-famous My Fair Lady. Thunderous applause accompanied the “prima-donna”... did she have to return urgently to Britain?

Norman Fleury, Evening, Canada

Special attention must be paid to the artistic shows which abounded in [the Palace of Culture] Prague... As might be expected, our hit lady of burlesque, soprano Miss Emily Barlaston, attracted a full house to the Zamenhof Auditorium, making everyone laugh. Yet again she provided cabaret, song, sketch, extravaganza and histrionics as only she is capable of doing. Except maybe this time, rather more than usual, she made use of the more serious genre...

Aldo de’ Giorgi, Como, Italië

In de Twentse Schouwburg treden ’s avonds Miss Emily Barlaston, Els de Schepper en het Bewegingstheater Corpus op. Miss Emily, gepensioneerd sopraan, kondigt een stukje aan uit de Figaro van de “Nationale Rijstopera”, maar zij laat het publiek vervolgens meezingen (“La-la-la”, heel moeilijk) uit de Carmen. Het publiek is niet meer stil te krijgen en drijft Miss Emily spontaan tot wanhoop. Prachtig.

Hans Beuzel, Twentsche Courant

Daar staat ze dan: Miss Emily Barlaston. Op een podium niet groter dan twee bij twee. Met haar lange witte japon met rode stippen, rood aangezette lippen, rood gelakte nagels, oorbellen passend bij het parelsnoer en zakdoekje aan d’r pols, ziet ze uit als een koningin. Een koningin op leeftijd weliswaar maar met een stem als een klok. Afgelopen weekend was ze te gast in COC-café Paradox waar van vrijdag tot gisteravond het “Gay and Lesbian Liberation Weekend” werd gevierd.

Het loopt tegen halftwaalf zaterdag avond als Miss Emily het podium beklimt. Samen met haar pianist weet ze het publiek drie kwartier lang te boeien met haar woordgrappen, toespelingen en liederen. Liederen die klinken als is ze zo uit een opera weggelopen. De prachtige japon maakt plaats voor een keurig rood pakje. De koningin is, met haar grijze haren in een knotje, een gewone, keurig dame op leeftijd geworden die elke keer als er een lied geklonken heeft, een glas rode wijn of is het port of nog iets anders? Achterover slaat. Bijna kiepert ze van het podium, maar ze weet zich nog net staande te houden. Aan het eind van haar optreden en lang niet nuchter meer, pakt ze de tas van het Engelse warenhuis Marks & Spencer en begint uit te delen. Engelse vlaggetjes, toetertjes, vuurwerk en een gedeelte uit de tekst “Land of Hope and Glory”. Voor het grote slotlied moet eerst geoefend worden en de zaal doet uit volle borst mee. Miss Emily haast zich naar boven om haar met bont afgezette, diepblauw fluwelen mantel te halen zodat ze haar optreden als een ware diva en weer helemaal nuchter kan beëindigen... Over de geaardheid van Miss Emily blijkt onduidelijkheid bestaan. “Ik heb tijdens de oorlog wel een vriendje gehad”, zegt ze in de kleedkamer, “maar die is op een vreselijke manier aan z’n eind gekomen. Daarna is het er nooit meer van gekomen, ik heb er geen tijd voor gehad. Ik zwerf over de wereld. Aan een groot gezin heb ik ook geen behoefte, ik heb voldoende achternichtjes. Of ik dan niet eenzaam ben? O, just a little bit,” eindigt ze enigszins gegeneerd.

Arnhemse Courant, onze verslaggeefster